تشخیص معرفه و نکره + مثال

در این مقاله می‌خواهیم بدانیم که منظور از معرفه و نکره چیست و با انواع معرفه آشنا شویم چرا که اسم‌های معرفه تعداد

محدودی هستند که با دانستن آنها می توانیم اسم‌های نکره را نیز تشخیص دهیم.

یاد بگیریم که چطور آنها را ترجمه کنیم و در انتها تستی از این قسمت را باهم تحلیل کنیم.

منظور از اسم‌های معرفه و نکره چیست؟

در عنوان عامداً کلمه اسم را مطرح کرده ام چراکه در تقسیم بندی معرفه و نکره سر و کار ما با اسم ها است و به کلمات دیگر 

کاری نداریم.

در کلام ممکن است از کسی یا چیزی صحبت کنیم که برای ما یا برای شنونده شناخته شده باشد؛ به چنین اسم‌هایی 

معرفه می‌گویند.

به مثال زیر دقت کنید:

رأیتُ “الرجلَ” في الشّارع: “مرد” را در خیابان دیدم.

در این مثال ابهامی وجود ندارد و مرد برای ما و شنونده، شناس است. و اما مثال زیر:

رأیتُ “رجلاً” في الشّارع: “مردی” را در خیابان دیدم.

این مثال دارای ابهام است و از آهنگ کلمه «مردی» متوجه می شویم که برایمان ناشناس است. به اسم های ناشناس در 

عربی نکره می گوییم و علامت اسم های نکره تنوین است.

انواع اسم‌های معرفه

اسم‌های معرفه شش تا هستند اما کتاب درسی به دو مورد بیشتر اشاره نکرده است و بقیه اسم های معرفه مربوط به نظام 

قدیم می‌شوند:

1) اسم علم «معرّف بالعلمیة»:

اسم هایی هستند که صرفاً متعلّق به یک شخص، چیز، و یا جای خاصی هستند.

اسم‌های شناسنامه‌ای، اسم شهرها، کشورها، رودها، کوه ها و … نمونه هایی از این مدل اسم هستند. مثال: ترکیه، 

مرتضی، کارون، ایران، شیراز، الله و…

تنوین مخصوص اسم‌های نکره است اما اگر اسم های علم تنوین بگیرند هیچ تاثیری بر آنها ندارد و همواره معرفه باقی 

می مانند.

2) معرفه به ال:

در زبان عربی هر اسمی که «ال» داشته باشد، معرفه به «ال» است و اسم‌های نکره نیز زمانی که «ال» بگیرند، تبدیل به

  معرفه می‌شوند.

طالبٌ (نکره) /  الطّالب (معرفه)

نکته: اسم‌های مثنی و جمع مذکر سالم توانایی تنوین گرفتن ندارند، بنابراین همین که «ال» نگیرند، نکره به حساب می‌آیند.

بد نیست در مورد معرفه‌های دیگر بدانید، با دانستن آنها در تشخیص معرفه از نکره کمتر دچار ابهام می‌شوید:

1. اسم های علم 2. اسم های «ال» دار 3. ضمایر    4. موصولات    5. اسم های اشاره    6. معرفه به اضافه

منظور از معرفه به اضافه، ترکیب های اضافی ای است که مضاف الیه آن یکی از اسم های معرفه باشد.

در اینصورت مضاف تبدیل به معرفه می‌شود که به آن «معرفه به اضافه» می‌گویند.

مثال: محافظة (معرفه به اضافه)   مازندران (معرفه): استان مازندران

چطور معرفه و نکره را ترجمه کنیم؟

اگر به مثال ها دقت کرده باشید در ترجمه اسم‌های نکره «یک، ی» می‌آید اما اسم‌های معرفه عادی ترجمه می‌شوند.

جبلٌ: یک کوه، کوهی (نکره)/ الجبل: کوه (معرفه)

و کلام آخر این است که هر اسمی که معرفه نباشد نکره است. تستی باهم حل کنیم:

تست

عیّن ما فیه معرّف بالعلمیّة:

1) إنّه رجُلٌ صادق في كلامه مع الآخرین!                       

2) أنشد الشّعراء الإیرانیّون أشعاراً عن حبّ الوطن!

3) استغفروا ربّکم فهو الغفّار الرحیم!

4) هذه الشّجرة تنمو فی منطقة بجنوب آسیا!

پاسخ: گزینه 4

تحلیل: در گزینه «1» صادق صفت است و اسم یک شخص نیست. در گزینه 2 «الإیرانیّون» صفت است چرا که ی نسبت

 گرفته و معرفه به علم نمی باشد. گزینه «3» الغفّار و الرحیم نیز صفت هستند.

در گزینه «4» آسیا معرفه به علم است.

کلام اخر: 

با توجه به اهمیت مبحث تشخیص معرفه ونکره در پایه یازدهم شما میتوانید برای یادگیری جامع تر از دوره تیتان یازدهم مشترک

و تیتان یازدهم انسانی استقاده کنید .

دوره های تیتان ،اموزش جامع عربی شامل لغت،قواعد،ترجمه متن کتاب درسی ،حل تمرین های کتاب درسی می باشد 

که دراکادمی عربی ویژه تمامی مقاطع اماده شده است در صورت نیاز به راهنمایی و مشاوره میتوانید با ما در ارتباط باشید .