فعل مضارع در زبان عربی
اگر میخواهید یک فعل را به صورت صحیح ترجمه کنید حتماً باید به دو فاکتور زیر به طور ویژه و خاص توجه کنید:
1- زمان فعل
2- صیغه فعل
بنابراین در مقالهای که میخوانید قصد داریم به طور کامل به بررسی فعل مضارع، نحوه ساخت آن و همینطور ترجمه دقیق اصولی فعل مضارع بپردازیم، همچنین میتونید مقاله انواع فعل در عربی (ماضی، مضارع، مستقبل) را از قسمت مقاله ها مطالعه کنید.
تعریف فعل مضارع
«مضارع» از ریشه «ضارَع» به معنی «مشابهت» است و در کاربرد به فعلی که معادل زمان «حال» در فارسی است فعل «مضارع» گفته میشود.
مثال فارسی: میخورَد – میبیند – میرود
فعل مضارع در عربی
ساختار فعل مضارع در زبان عربی بسیار مهم و تاثیر گذار است زیرا به نوعی میتوان گفت، بخش زیادی از فعلها مانند امر و نهی و…. از فعل مضارع ساخته میشوند.
بنابراین فراگیری دقیق فعل مضار و شناختن نشانههای آن میتواند در شناخت و بررسی فعلها نیز کمک کننده باشد، حتماً میدانید که در زبان فارسی برای ایجاد فعل مضارع از «بن مضارع»+ استفاده میکنیم (مانند: بین-خور – رو) و سپس شناسههای هر شخص را به آن اضافه میکنیم (مانند: بینم – خورم – روند)
و برای ساختن مضارع اخباری به ساختار بالا، «می» اضافه میشود. (میبینم – میخورم – میروم)
فعل مضارع ساده در زبان عربی معادل مضارع اخباری فارسی ترجمه میشود.
اما پیش از آنکه به بررسی صیغههای مختلف فعل مضارع بپردازیم، ابتدا لازم است مفهوم «شخص» در فارسی و «صیغه» در عربی آشنا شویم.
معرفی شخصها در زبان فارسی
اول شخص:
به کسی که گوینده است و در حال صحبت کردن «اول شخص» میگوییم که اگر یک نفر باشد به او «اول شخص مفرد: من» و اگر بیش از یک نفر باشد «اول شخص جمع: ما» گفته میشود.
دوم شخص:
به کسی که با او صحبت میکنیم و مخاطب مستقیم صحبت ما است دوم شخص میگوییم اگر یک نفر باشد «دوم شخص مفرد: تو» و اگر بیش از یک نفر باشد «دوم شخص جمع: شما» گفته میشود.
سوم شخص:
به کسی که اول شخص و دوم شخص درباره او صحبت میکنند و حضور ندارد و غایب است «سوم شخص» میگوییم اگر یک تو باشد «سوم شخص مفرد: او» و اگر بیش از یک نفر باشد «سوم شخص جمع: آنها -ایشان» گفته میشود..
صیغه عربی و تطبیق آن با شخصهای فارسی
1- آنچه معادل «اول شخص» فارسی است در زبان عربی «متکلّم: گوینده» نام دارد که اگر یک نفر باشد به آن «متکلم وحده: گوینده تنها» و اگر بیش از یک نفر باشد «متکلم مع الغیر: گوینده با دیگران» گفته میشود
2- آنچه معادل «دوم شخص» فارسی است در زبان عربی «مخاطب: مورد صحبت – مورد خاطب» نام دارد که اگر یک نفر باشد به آن « مفرد مذکر مخاطب – مفرد مونث مخاطب» گفته میشود، اما اگر بیش از یک نفر باشد در زبان عربی به دو نفر «مثنی» بیش از آن «جمع» میگوییم که میتوان گفت معادل «دوم شخص جمع» فارسی
در زبان عربی ۴ حالت داریم:
دوم شخص جمع فارسی = مثنی و مذکر مخاطب – مثنی مونث مخاطب – جمع مذکر مخاطب – جمع مونث مخاطب.
3- معادل «سوم شخص» فارسی در عربی «غایب» نام دارد که اگر یک نفر باشد به آن «مفرد مذکر غایب – مفرد مونث غایب» گفته میشود ولی اگر بیش از یک نفر باشد به صورت مثنی یا جمع معادل ۴ حالت عربی است: سوم شخص جمع فارسی = مثنی مذکر غایب – مثنی مونث غایب – جمع مذکر غایب – جمع مونث غایب.
آشنایی با نحوه ساخت و صیغههای مضارع و ترجمه آن به فارسی
فعل های مضارع دو نشانه¬ی واضح و همیشگی دارند که یکی از آنها در ابتدای فعل مضارع و دیگری در آخر فعل مضارع است:
1- در ابتدای فعل مضارع حتماً باید یکی از حروف «یـ تـ نـ ا» به عنوان اصلیترین شاخصه ی مضارع وجود داشته باشد. یَذهب تَذهب نَذهب اَذهب
2- در انتهای فعل مضارع حتما ـُ یا «نون» دیده میشود. (فعلهای معتل موضوع صحبت این مقاله نمیباشد) یذهبُ تَذهبان یذهبن
در این قسمت فعل «یذهب: میرود» به عنوان نمونه انتخاب شده و با به بررسی ۱۴ صیغه عربی میپردازیم، لازم است بدانید که طبق آنچه در قسمت قبلی گفتیم در زبان عربی ۱۴ صیغه و در زبان فارسی ۶ شخص وجود دارد و علت این تفاوت این است که در فارسی، مذکر و مونث و مثنی جمع به طور یکسان ترجمه میشود.
مضارع منفی
برای استفاده از هر زمانی علاوه بر حالت مثبت آن زمان لازم است شکل منفی آن را نیز بدانید فعل مضارع برای منفی شدن در اکثر مواقع از «لا» و گاهی (بسیار کم) با «ما» هم منفی میشود.
لایذهَبُ = مایذهَبُ: نمیرود
امیدواریم که این مقاله براتون مفید بوده باشه و چنانچه نیاز به مشاوره و راهنمایی بیشتر داشتید با ما در ارتباط باشید.
دیدگاهتان را بنویسید